Pomysł połączenia podróży z akcją charytatywną istniał właściwie od początku całego przesięwzięcia. Do działania zainspirowała mnie historia Pana Stanisława Szymańskiego ze Świdnicy (opisana na łamach portalu Świdnica24.pl). Mocno zastanowiło mnie z jak ogromnymi problemami przychodzi zmagać się osobom niewidomym w Polsce i z jak niewielkiej pomocy mogą oni korzystać. W naszym pięknym kraju mieszka 75.000 ludzi niewidzących lub słabowidzących, zarejestrowanych w Polskim Związku Osób Niewidomych oraz około 70.000 osób niezarejestrowanych. Większość z nich nie ma żadych szans na pomoc instytucji do tego powołanych. W sukurs przychodzą fundacje i organizacje pozarządowe ale ich możliwości są mocno ograniczone skromnymi funduszami. Chcę przyczynić się do zmiany tej sytuacji w choćby minimalnym stopniu.

Wielkim kłopotem dla osób niewidomych jest brak możliwości samodzielnego poruszania się w środowisku osób widzących. Jednym z najlepszych narzędzi do rozwiązania tego problemu jest pies - przewodnik (tutaj znajdziesz artykuł na ten temat). Koszt zakupu takiego psa wynosi od 16.000 do 30.000 pln co jest nieosiągalne dla większości osób niewidomych w Polsce. Moim celem jest zebranie funduszy pozwalaacych wyposażyć przynajmniej jednego niewidomego w psa - przewodnika. Oczywiście nie będzie tragedii jeśli uda się zebrać znacznie większą kwotę niż 16.000 pln. 

Mój projekt jest realizowany przy współpracy z Prezesem Lions Club Wratislavia, Panią Natalią Tarczyńską, która udostępniła konto bankowe Klubu, oraz swoje kontakty ze ośrodkiem szkolenia psów - przewodników w Pile. Patronat medialny objął portal Swidnica24.pl, którego ekipa wykonuje też mrówczą pracę poszukiwania sponsorów całego przedsięwzięcia.

The idea of connecting the bicycle tour with a charity appeared at the beginning of the project. I have been inspired by the story of Mr Stanislaw Szymanski. He lost his sight after a brain tumour operation 20 years ago. Since that time his life has changed completely. He has turned from a very active person into a prisoner within his own home. For 20 years there was no hope to change the situation, but one day a public has been told about it by a local news. The people response was impressive and after next few months Mr Szymanski received a guide dog. Now Mr Szymanski is a different kind of person – his life is much more easier and finally he can be independent.

I have started thinking about a blind people problems and how little help they can get. There are a 75.000 blind people registered by the National Organization For a Blind and another 70.000 unregistered in Poland. Most of them have no chance to get a help from a national institutions which were established for. There are a private and a non-government organisations coming with a succour but their power is limited to the minimum due to a very small funds with they can operate. I want to change this situation even on a minimal scale.

The massive problem for a blind people is a lack of self moving abilities within the sighted environment. One of the best tools which can solve the issue is a guide dog. The cost of buying the dog enclose between £3000 and £5000 (Poland) and is unattainable for most of the blind people in Poland. My goal is to raise a funds which let to equip at least one blind person with a guide dog. Of course, there will be no a tragedy if I raise more than £3000.

My Project has been set up in cooperation with The President of Lions Club Wratislavia, Mrs Natalia Tarczynska.

Within UK I am able to raise money thanks to Medical Aid for Poland Fund.

To donate wisit my justgiving website please:

http://www.justgiving.com/msz

Trasa / The Route

Dość długo zastanawiałem się jaki wariant wybrać. Miejsce startu oczywiste - Cardiff Bay i wizyta w ulubionym Brecon Beacons. Jednak czy potem jechać prosto przez Francję, Benelux i Niemcy i wylądować na mecie po kilkunastu dniach, czy też zafundować sobie prawdziwą przygodę i zobaczyć miejsca, w których nigdy wcześniej nie byłem. Samolot odpadł, autobus też więc po co się rozdrabniać na ledwie 1600km. 3200km wygląda o wiele lepiej. Sama odległość to też żaden wyczyn. Postawiłem więc sobie poprzeczkę odrobinę wyżej i po drodze przez Francję, Włochy, Austrię, Niemcy i Czechy, pokonać trzy najwyższe drogowe przełęcze alpejskie: Col de l'Iseran (2770m), Passo di Stelvio (2755m), Col Agnel (2744m) a dla zabicia czasu najwyższą przejezdną drogę Alp - Cime la Bonette (2802m). Zanim jednak dojadę do drugich co do wysokości gór Europy odwiedzę zamki Loary, pustkowia Owernii i morze Śródziemne w okolicach Montpellier. Za przełęczami czekają mnie cukierkowe krajobrazy austriackich Alp, przepiękne Monachium, potem już tylko czeskie Sudety i cel mojej podróży - Wrocław.

I have been thinking for a long time which way seems to be the best. The start is obvious - Cardiff Bay and the visit at the Brecon Beacons. Shall I ride straight on through France, Benelux and Germany and arrive at the finish after around a fortnight or fund myself a real adventure and go to places that I have never been before? A plane is not under discussion anymore, and a bus as well so there is no reason to bogged myself down for 1000 miles as well, 2000 looks much better. Just the distance is not an achivement. I decided to lift the bar a bit higher and on my way through France, Italy, Germany, Austria and Czech Republic to conquer three the highest road passes in Alps: Col de l'Iseran (2770m), Passo di Stelvio (2755m), Col Agnel (2744m) and as an extra - the highest driven-through road of Alps - Cime la Bonette (2802m). However before I reach the second highest mountains of Europe I am gonna to visit the void of Auvergne and Mediterranean Sea by the Montpelier coast. Then there are the sweet landscapes of Austrian Alps, beautiful Munich, Czech's Sudety Mountains and  the finish at Wroclaw in Poland after the passes.